Dolina Zachwytu
Dolina Zachwytu, Dolina Młynnicka[1], Dolina Zachwycenia, Dolina Miłości[2] – dolina na Wyżynie Olkuskiej, w większości znajdująca się w obrębie Ojcowskiego Parku Narodowego. Jest bocznym, lewym odgałęzieniem Doliny Prądnika. Ma wylot mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Zamkiem w Pieskowej Skale a Grodziskiem. Jest łatwo rozpoznawalna, w jej górnej części znajduje się bowiem Skała Zachwytu, a w wylocie dobrze widoczne z tej drogi Skały Wdowie[1].
Nazwę Dolina Zachwytu (Zachwycenia) nadał prof. Władysław Konopczyński. Jej strome zbocza porasta las, a płaskie dno łąki. Są to łąki użytkowane gospodarczo, ich skład gatunkowy jest więc bardzo ubogi. Jednak u wylotu doliny znajduje się jedyne na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej stanowisko chabra miękkowłosego (Centaurea mollis). Nieco poniżej tego stanowiska wypływa Źródło Radości zasilające niewielki potok, lewy dopływ Prądnika[2].
Nazwa Dolina Młynnicka pochodzi zapewne od należącego do Woli Kalinowskiej przysiółka Młynnik. Znajdowały się w nim liczne młyny na potoku Prądnik. Naprzeciwko wylotu Doliny Zachwytu znajdują się jeszcze częściowo zachowane urządzenia młyna Krzemienia w Woli Kalinowskiej[2].
Doliną Zachwytu poprowadzono szlak turystyki pieszej i rowerowej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ojcowski Park Narodowy. Mapa 1:20 000. Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/2006. ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ a b c Józef Partyka: Ojcowski Park Narodowy: przewodnik turystyczny. Warszawa: Sport i Turystyka Muza SA, 2006. ISBN 83-7319-963-2.